Ok... het is niet de eerste keer dat ik glazuur in mijn oven gebakken heb, maar zoals ik reeds eerder zei, het blijft toch steeds spannend om te kijken hoe alles uit de oven komt. En de eerste domper op mijn feestvreugde heb ik gisteren al direct gekregen toen ik rap effe een korte blik wierp tijdens het afkoelen.  Twee van mijn vogels stonden niet meer zoals ik met hun had afgesproken dat ze zouden blijven staan, neen, ze hadden tijdens het proces beslist om erbij te gaan liggen en dat is iets wat je absoluut niet wil. Ik heb geen foto's van hoe ze vasthingen aan de ronde ovenplaat waar ze opstonden. Maar de term "keramisch" komt ergens vandaan hé. Je kan op de foto' hieronder zien aan de blauwe vogel dat hij schade aan zijn snavel heeft en aan zijn staart, daarmee hing hij vast. De witte vogel is zelfs helemaal zijn kopje kwijt. Dat is gesneuveld want daarmee hing hij vast aan de ronde plaat. Het glazuur dat tijdens het proces in de oven smelt tot een "glasachtig" laagje kan je in gesmolten toestand ook zien als een soort lijm. Alles waarmee het in aanraking komt in de oven, daaraan zal het zich ook vasthechten. Dus zat voor mij niets anders op dan de vogels proberen terug los te krijgen en deze tegenslag aanvaarden. Het is tenslotte mijn klijdensweg he? Een belangrijke les die ik eigenlijk al wist, maar die toch nog eens herhaald werd is oppassen met gebroken glazuur 😁. Tijdens het losmaken van het witte vogeltje sneed ik mij bijna een vinger af... vlijmscherp zijn de kapotte randen. Een vinger af is natuurlijk wel wat overdreven, maar ik heb wel gevloekt en gebloed. 

Zo, alles heeft lang genoeg kunnen drogen, dus het is tijd om te bakken. Ik laat mij weeral inhalen door mijn eigen agenda en dat is nooit leuk natuurlijk. De kunstmarkt Boulev'art komt er weer aan. En natuurlijk wil ik graag uitpakken met mijn nieuwste creaties in kleur. Ergens in de vorige berichten heb je kunnen lezen hoe ik speciaal voor dit moment een soort van rekje gekocht heb waaraan ik verschillende items kan ophangen zodat ze niet ergens raken. Voor verschillende hangers eigenlijk. Dus dat rekje ga ik zeker gebruiken nu tijdens het inladen van de oven. Maar waar ik nog geen oplossing voor bedacht heb zijn de vogels. Ik kan deze niet zo in de oven zetten of leggen hé. Het aangebrachte glazuur wordt in de oven gesmolten en in die, eigenlijk vloeibare toestand, moet je het een beetje bekijken als een soort lijm. Dat gene waarmee het item met glazuur mee in contact komt, daaraan blijft het plakken. 

Ik heb nog een deel stukken die een laagje, zeg maar een laag glazuur moeten krijgen. Ik heb uiteindelijk nog niet veel met glazuur gewerkt dus het is nog steeds een experiment hé. Ik ben nog bezig aan mijn "plaatjes" , dat zijn plaatjes van de klei waar ik mee werk en waar ik het nummer van het glazuur heb in aangebracht voor ze gebakken werden. Op deze plaatjes breng ik dan het glazuur in kwestie aan. Op deze manier heb ik altijd een kleurenkaart in de klei van toepassing ter beschikking. 

Hey,

Zo, na de biscuit bak van de vorige keer, is nu weer tijd om nog eens met glazuur aan de slag te gaan. Ik heb een deel nieuwe stukken en ik heb een deel hangers. Hangers maak ik bijna onbewust als ik een stukje klei over heb van een ander werk. Dus op dit ogenblik zijn hangers ook zeer bruikbaar studiemateriaal. Ik heb ook kleiplaatjes gemaakt waar ik het nummer van het glazuur heb ik gezet met een naald. Het is nu ook de bedoeling om op iedere plaatje het juiste glazuur te zetten. Ik heb deze plaatjes gemaakt van de 2 kleisoorten die ik tot nu toe in huis heb. En ik ga ervan uit dat dit mooie voorbeelden gaan worden om een idee te krijgen hoe een bepaalde glazuur eruit gaat zien op een bepaalde klei. 

Dus ja, het is alweer een tijd geleden dat ik nog eens iets gepost heb. Ik zal even kort uitleggen hoe dat komt en daarna een samenvatting geven van wat ik nog gedaan heb.

Oké, we zijn al week 19... Dat wil zeggen dat het deze donderdagavond Kunstennacht 2025 in Hasselt is. Wij doen ondertussen al voor de 4de keer mee met Expogram , dus we hebben al de ervaring, maar toch maakt er een zekere zenuwachtigheid zich van ons meester als de dag in kwestie dichterbij komt. En dat is dus deze week. Ik heb ondertussen al het nodige materiaal om mijn persoonlijke expo in elkaar te steken. Maar het is steeds een logistieke en creatieve uitdaging. Ik heb ook verlof kunnen regelen op donderdag en vrijdag en dat helpt voor het opbouwen en afbreken. Maar in het begin van de week is het nog de normale gang van zaken en dat wel eens druk zijn.

Ik ga niet zeggen dat ik gehaast ben, maar toch. Dit is het laatste weekend en volgende week donderdag is het al "Kunstennacht" dus ik zou toch graag weten waar ik aan toe ben 😅. Allé, het mag vooruit gaan. Met een beetje goede wil heeft het glazuur 24u kunnen drogen en is het nu tijd om te bakken.

Vandaag is het dan zover. Ik ga eindelijk voor de eerste keer glazuur op mijn kleicreaties aanbrengen. Ik ga 3 kleuren gebruiken : lichtblauw,  zwart en wit. Voor het lichtblauw heb ik al wel een idee van wat ik ermee wil gaan doen. Ik wil ook graag de ogen van enkele stukken wit maken en kijken wat dat geeft. En ik ga gewoon enkele dingen zwart maken. 

Grondbeginsel : Glazuur breng je aan op klei die al "biscuit" gebakken is. Want klei die enkel "luchtdroog" is zou terug kunnen slap worden door het vloeibare glazuur en klei die volledig "hoog" gebakken is, heeft geen absorberend vermogen meer, daar kan het glazuur zich niet meer aan hechten. Dit staat ook min of meer te lezen in de instructies op het potje glazuur dat ik gisteren ben gaan kopen. Biscuit dus... en daar ben ik klaar voor. 

Hallo,

Ok, ik heb nu eindelijk de "hoogbak" achter de rug. Ik heb een deel figuren ingekaderd,  je zou kunnen zeggen dat ik nu ben waar ik al stond met de luchtdrogende klei. 

Hier zijn ze dan eindelijk, mijn eerst batch van figuren, gebakken in mijn eigen oven. Het heeft wel bloed zweet en tranen gekost. Maar ik ben zeker blij met het resultaat. Ze zijn versteend, zo goed als onbreekbaar en je kan het gewoon horen als je ze lichtjes tegen elkaar tikt... keihard. 

Het is zaterdag. Zaterdagen zijn voor mij de ideale dagen om mijn oven te testen. Ik kan de programma's starten en in de buurt blijven om de zaak een beetje op te volgen. En zo zal het ook vandaag verlopen, onze garage is een opruimproject zonder einde dus ik heb voldoende te doen in de buurt van de oven.  Dus ik laad mijn laatst gemaakte stukken nog bij in de oven en sluit de deur. Tijd voor een "hoogbak"...  Vervolgens selecteer ik programma 3 en kies "Programm-start" en het proces begint. Ik volg de temperatuur op en noteer hem om de zoveel tijd in mijn klei-logboek. We starten om 08u30 en de temperatuur in de oven is 10°C om te beginnen. Had ik al gezegd dat je steeds moet controleren of de starttemperatuur gevoelsmatig overeen komt met de buitentemperatuur. Als dit niet klopt, werkt de sensor niet meer correct en gaat het bakproces ook niet kloppen. Maar het is dus oké.

Oké, we hebben de "Biscuit" bak achter de rug. De volgende stap in het bakken van klei is de "hoogbak". En dat is, afhankelijk van de klei, bakken op een temperatuur van rond de 1200°c. Wat daarna uit de oven komt is dan keramiek. Men is dan uitgebakken denk ik, want dan zijn je stukken zo goed als versteend. 

Na wat WhatsApp berichten over het uitvallen en het kabelprobleem besluiten Simon en ik dat het toch gewoon aan de kabel gaat liggen. Die extra smeltbeveiliging die op de haspel zit zorgt ervoor dat alles uitvalt. Dus ik gooi deze kabel ertussen uit en gebruik een gewone, basic verlengkabel, helemaal afgerold en zonder bijkomstigheden.

Okay, gisteren is de oven om een nog onverklaarbare reden uitgevallen, zo ergens boven de 200°c moet het gebeurd zijn. Alles zwart en geen teken van leven meer. Ik heb hem vandaag wel terug aan de praat gekregen. Ik heb alles kabels eens uitgetrokken en alles terug ingestoken en hij werkt gelukkig terug. Misschien een kleine storing in de stroomaanvoer ofzo ? Ik ben al blij dat hij terug werkt, want gisteren was ik de wanhoop nabij en heb ik dat moeten wegspoelen met liters bier (wat niet helpt trouwens). 

Nu zal alles wel droog genoeg zijn zeker? Van eind september tot begin maart, da's bijna een half jaar. Ik moet toegeven dat ik het eerste gebruik van mijn oven systematisch heb zitten uitstellen, gewoon omdat ik dit nog nooit gedaan heb en eigenlijk niet goed weet hoe ik eraan moet beginnen. 

Eindelijk eindelijk, het is zover... Mijn eerste stappen in de wereld van de echte klei zullen gezet worden! Of nee wacht, eigenlijk is alles wat hiervoor reeds gebeurde al enkele stappen. Maar nu is dan wel eindelijk het moment aangebroken dat ik ga beginnen werken met de klei.

Eindelijk is het dan zover People, na de aanschaf van een oven en mijn eigen stempel,  kan ik er echt mee beginnen. Alleen... ik heb nog 1 ingrediënt nodig voor ik alles heb en dat is klei natuurlijk.  Maar dankzij Ann had ik wel een idee waar ik moest zijn. Het was een adres in Genk, Genk zat ook in de naam meende ik mij te kunnen herinneren en het had met keramiek te maken. Na enkele zoekopdrachten in Google bleek dat Genk helemaal niet in de naam zat, en kwam ik bij "Keramiek Centrum Limburg" uit. Daar moet ik dus naar toe, want daar hebben ze zo goed als alles. 

Ik had bij Simon (van de oven) gezien dat hij ook logo-stempels maakt en dat waren hele mooie dingen. Het lijkt mij ook de beste manier om je kleiwerk te "signeren". Onder een tekening kan je gewoon je handtekening zetten, in klei is dat niet zo vanzelfsprekend. Kunstenaars van voor de tijd dat de stempels bestonden zullen mij misschien wel willen tegenspreken, daarom zullen we het houden op dat het gewoon meer tijd kost om zelf je naam in een werkstuk te krassen. Een mooie afdruk maken met een stempel gaat gewoon vlotter. 

Het hebben van een eigen oven was voor mij echt een vereiste. Ik moet dit verhaal alleen schrijven zo ben ik nu eenmaal. Tijdens mijn "introductiedag" bij Ann hadden we het ook al over ovens gehad. Ik dacht altijd dat je voor een oven de zwaardere stroomvoorzieningen nodig had, maar dat bleek niet te kloppen. Net als je afwasmachine kunnen ovens evengoed op de gewone netstroom en dat was alweer een opluchting voor mij. Een oven hebben en laten bakken leek dus een stapje minder ver weg... Maar toch, er blijft nog steeds de prijs. En die is aan de hoge kant als je voor een nieuwe gaat. Al meerdere keren werd mij afgeraden een oven te kopen. "Kom maar naar hier met je stukken, dan kan je ze hier bakken" ( en ik zal wel eens piepen of je het wel allemaal goed doet) werd mij meerdere keren voorgesteld. Ofwel het voorstel om "samen" een oven aan te kopen... en waar komt die dan te staan? Ik ben voorlopig nog een kunstenaar zonder atelier, ik werk tussendoor en waar ik de plaats vind, dus bij mij thuis zou de "gedeelde" oven niet komen te staan. Dan komt hij bij de aankoopgenoot te staan en dan zit ik weer in de eerste situatie van "kom dat bij mij maar insteken". 

Hallo ik ben Joost Leppens en ik maak mooie en originele tekeningen en kleiwerkjes. Ik stoef niet over mijzelf, dat is wat de mensen zeggen als ze mijn werken een tijdje hebben staan bekijken. Bent u de kunstenaar? vragen ze dan om dan daarna direct over te gaan tot de mij ondertussen al bekende lovende woorden: zeer mooi, uniek, speciaal en dat is zo eens iets anders. Ik vind het zelf ook wel leuke dingen die ik maak hoor, en door de ontdekking van die mooie kleine diepe kaders van Ikea kwam alles nog eens beter tot zijn recht.