Oké, we zijn al week 19... Dat wil zeggen dat het deze donderdagavond Kunstennacht 2025 in Hasselt is. Wij doen ondertussen al voor de 4de keer mee met Expogram , dus we hebben al de ervaring, maar toch maakt er een zekere zenuwachtigheid zich van ons meester als de dag in kwestie dichterbij komt. En dat is dus deze week. Ik heb ondertussen al het nodige materiaal om mijn persoonlijke expo in elkaar te steken. Maar het is steeds een logistieke en creatieve uitdaging. Ik heb ook verlof kunnen regelen op donderdag en vrijdag en dat helpt voor het opbouwen en afbreken. Maar in het begin van de week is het nog de normale gang van zaken en dat wel eens druk zijn.

Ik ga niet zeggen dat ik gehaast ben, maar toch. Dit is het laatste weekend en volgende week donderdag is het al "Kunstennacht" dus ik zou toch graag weten waar ik aan toe ben 😅. Allé, het mag vooruit gaan. Met een beetje goede wil heeft het glazuur 24u kunnen drogen en is het nu tijd om te bakken.

Vandaag is het dan zover. Ik ga eindelijk voor de eerste keer glazuur op mijn kleicreaties aanbrengen. Ik ga 3 kleuren gebruiken : lichtblauw,  zwart en wit. Voor het lichtblauw heb ik al wel een idee van wat ik ermee wil gaan doen. Ik wil ook graag de ogen van enkele stukken wit maken en kijken wat dat geeft. En ik ga gewoon enkele dingen zwart maken. 

Grondbeginsel : Glazuur breng je aan op klei die al "biscuit" gebakken is. Want klei die enkel "luchtdroog" is zou terug kunnen slap worden door het vloeibare glazuur en klei die volledig "hoog" gebakken is, heeft geen absorberend vermogen meer, daar kan het glazuur zich niet meer aan hechten. Dit staat ook min of meer te lezen in de instructies op het potje glazuur dat ik gisteren ben gaan kopen. Biscuit dus... en daar ben ik klaar voor. 

Hallo,

Ok, ik heb nu eindelijk de "hoogbak" achter de rug. Ik heb een deel figuren ingekaderd,  je zou kunnen zeggen dat ik nu ben waar ik al stond met de luchtdrogende klei. 

Hier zijn ze dan eindelijk, mijn eerst batch van figuren, gebakken in mijn eigen oven. Het heeft wel bloed zweet en tranen gekost. Maar ik ben zeker blij met het resultaat. Ze zijn versteend, zo goed als onbreekbaar en je kan het gewoon horen als je ze lichtjes tegen elkaar tikt... keihard. 

Het is zaterdag. Zaterdagen zijn voor mij de ideale dagen om mijn oven te testen. Ik kan de programma's starten en in de buurt blijven om de zaak een beetje op te volgen. En zo zal het ook vandaag verlopen, onze garage is een opruimproject zonder einde dus ik heb voldoende te doen in de buurt van de oven.  Dus ik laad mijn laatst gemaakte stukken nog bij in de oven en sluit de deur. Tijd voor een "hoogbak"...  Vervolgens selecteer ik programma 3 en kies "Programm-start" en het proces begint. Ik volg de temperatuur op en noteer hem om de zoveel tijd in mijn klei-logboek. We starten om 08u30 en de temperatuur in de oven is 10°C om te beginnen. Had ik al gezegd dat je steeds moet controleren of de starttemperatuur gevoelsmatig overeen komt met de buitentemperatuur. Als dit niet klopt, werkt de sensor niet meer correct en gaat het bakproces ook niet kloppen. Maar het is dus oké.

Oké, we hebben de "Biscuit" bak achter de rug. De volgende stap in het bakken van klei is de "hoogbak". En dat is, afhankelijk van de klei, bakken op een temperatuur van rond de 1200°c. Wat daarna uit de oven komt is dan keramiek. Men is dan uitgebakken denk ik, want dan zijn je stukken zo goed als versteend. 

Na wat WhatsApp berichten over het uitvallen en het kabelprobleem besluiten Simon en ik dat het toch gewoon aan de kabel gaat liggen. Die extra smeltbeveiliging die op de haspel zit zorgt ervoor dat alles uitvalt. Dus ik gooi deze kabel ertussen uit en gebruik een gewone, basic verlengkabel, helemaal afgerold en zonder bijkomstigheden.

Okay, gisteren is de oven om een nog onverklaarbare reden uitgevallen, zo ergens boven de 200°c moet het gebeurd zijn. Alles zwart en geen teken van leven meer. Ik heb hem vandaag wel terug aan de praat gekregen. Ik heb alles kabels eens uitgetrokken en alles terug ingestoken en hij werkt gelukkig terug. Misschien een kleine storing in de stroomaanvoer ofzo ? Ik ben al blij dat hij terug werkt, want gisteren was ik de wanhoop nabij en heb ik dat moeten wegspoelen met liters bier (wat niet helpt trouwens). 

Nu zal alles wel droog genoeg zijn zeker? Van eind september tot begin maart, da's bijna een half jaar. Ik moet toegeven dat ik het eerste gebruik van mijn oven systematisch heb zitten uitstellen, gewoon omdat ik dit nog nooit gedaan heb en eigenlijk niet goed weet hoe ik eraan moet beginnen. 

Eindelijk eindelijk, het is zover... Mijn eerste stappen in de wereld van de echte klei zullen gezet worden! Of nee wacht, eigenlijk is alles wat hiervoor reeds gebeurde al enkele stappen. Maar nu is dan wel eindelijk het moment aangebroken dat ik ga beginnen werken met de klei.

Eindelijk is het dan zover People, na de aanschaf van een oven en mijn eigen stempel,  kan ik er echt mee beginnen. Alleen... ik heb nog 1 ingrediënt nodig voor ik alles heb en dat is klei natuurlijk.  Maar dankzij Ann had ik wel een idee waar ik moest zijn. Het was een adres in Genk, Genk zat ook in de naam meende ik mij te kunnen herinneren en het had met keramiek te maken. Na enkele zoekopdrachten in Google bleek dat Genk helemaal niet in de naam zat, en kwam ik bij "Keramiek Centrum Limburg" uit. Daar moet ik dus naar toe, want daar hebben ze zo goed als alles. 

Ik had bij Simon (van de oven) gezien dat hij ook logo-stempels maakt en dat waren hele mooie dingen. Het lijkt mij ook de beste manier om je kleiwerk te "signeren". Onder een tekening kan je gewoon je handtekening zetten, in klei is dat niet zo vanzelfsprekend. Kunstenaars van voor de tijd dat de stempels bestonden zullen mij misschien wel willen tegenspreken, daarom zullen we het houden op dat het gewoon meer tijd kost om zelf je naam in een werkstuk te krassen. Een mooie afdruk maken met een stempel gaat gewoon vlotter. 

Het hebben van een eigen oven was voor mij echt een vereiste. Ik moet dit verhaal alleen schrijven zo ben ik nu eenmaal. Tijdens mijn "introductiedag" bij Ann hadden we het ook al over ovens gehad. Ik dacht altijd dat je voor een oven de zwaardere stroomvoorzieningen nodig had, maar dat bleek niet te kloppen. Net als je afwasmachine kunnen ovens evengoed op de gewone netstroom en dat was alweer een opluchting voor mij. Een oven hebben en laten bakken leek dus een stapje minder ver weg... Maar toch, er blijft nog steeds de prijs. En die is aan de hoge kant als je voor een nieuwe gaat. Al meerdere keren werd mij afgeraden een oven te kopen. "Kom maar naar hier met je stukken, dan kan je ze hier bakken" ( en ik zal wel eens piepen of je het wel allemaal goed doet) werd mij meerdere keren voorgesteld. Ofwel het voorstel om "samen" een oven aan te kopen... en waar komt die dan te staan? Ik ben voorlopig nog een kunstenaar zonder atelier, ik werk tussendoor en waar ik de plaats vind, dus bij mij thuis zou de "gedeelde" oven niet komen te staan. Dan komt hij bij de aankoopgenoot te staan en dan zit ik weer in de eerste situatie van "kom dat bij mij maar insteken". 

Hallo ik ben Joost Leppens en ik maak mooie en originele tekeningen en kleiwerkjes. Ik stoef niet over mijzelf, dat is wat de mensen zeggen als ze mijn werken een tijdje hebben staan bekijken. Bent u de kunstenaar? vragen ze dan om dan daarna direct over te gaan tot de mij ondertussen al bekende lovende woorden: zeer mooi, uniek, speciaal en dat is zo eens iets anders. Ik vind het zelf ook wel leuke dingen die ik maak hoor, en door de ontdekking van die mooie kleine diepe kaders van Ikea kwam alles nog eens beter tot zijn recht.